Iemand ‘Saltburn’ al gezien? Ja? Of al door Tiktok gescrold vandaag? Dan ga je weten over wat ik het ga hebben. (Zo niet, als je dochter tussen 15-25 jaar is, vraag het even aan haar. Kans is groot dat ze weet wat ik bedoel.)

‘Murder on the dancefloor’ van Sophie Ellis-Bextor is terug, en hoe. Er is geen ontsnappen aan. Niet online, niet offline. Ik hoor het de hele dag op social media, winkels, cafés,… . En dat allemaal dankzij de iconische dansscène van Barry Keoghan in ‘Saltburn’, die ook meteen in zijn adamskostuum gekatapulteerd werd tot A-list celebrity. (Vraag dat maar niet aan je dochter.)

Terugkeer in de hitlijsten

En die terugkeer is opmerkelijk, want we zien het de laatste jaren steeds vaker. ‘Oude’ hits die opeens terug in de hitlijsten staan omdat ze opgepikt worden door social media, populaire tv-series of films. Een paar jaar geleden zagen we hetzelfde gebeuren met ‘Running up that hill’ van Kate Bush dankzij ‘Stranger Things’. En terecht, want dik-ke schijf.

Maar deze heropleving wijst op iets intrigerends: de tijdloosheid van audio. Nummers kunnen decennia oud zijn, maar blijken nog steeds relevant en aantrekkelijk te zijn voor nieuwe generaties. De connectie tussen ‘Murder on the Dancefloor’ en de moderne tijd illustreert de duurzaamheid van geluid. Het toont aan dat audio, net als goede wijn, in de loop der jaren alleen maar beter kan worden.

Audio als tijdloos medium

En dat deed me denken aan iets wat we vaak bij De Praeters vertellen; podcasts zijn een tijdloos medium. Net zoals oude hits weer tot leven komen, kunnen podcasts jaren na hun creatie nog steeds relevant zijn. Een bedrijf dat vandaag een podcast maakt, investeert niet alleen in het heden maar creëert ook een potentieel tijdloos stukje content. De kracht van gesproken woord, vastgelegd in audio, heeft de unieke eigenschap om te blijven boeien, zelfs wanneer de wereld om ons heen evolueert.

Een podcast is een audiologboek van een bepaald tijdperk. Wat vandaag misschien als ‘leuk’ wordt gezien, kan over tien jaar, door de veranderende maatschappelijke en culturele dynamiek, plotseling weer relevant worden. Net zoals ‘Murder on the Dancefloor’ nieuw leven werd ingeblazen door zijn rol in ‘Saltburn’, kan een podcast door actuele gebeurtenissen of nieuwe ontwikkelingen (terug) in de schijnwerpers komen te staan.

De heropleving van ‘Murder on the Dancefloor’ onderstreept niet alleen de tijdloosheid van audio, maar werpt ook een fascinerend licht op de potentie van podcasts als een medium dat de tand des tijds kan doorstaan en altijd opnieuw ontdekt kan worden. Beide zijn bewijzen dat geluid, net als goede verhalen, de kracht heeft om door de jaren heen te blijven resoneren.

Dus, kijk ‘Saltburn’ dit weekend, en dans maar rond in je living zoals den Barry.

It’s murder on the danceflo-or

Heb je nog vragen of opmerkingen? Call me, beep me.

xoxo

Femke